W dniach 28-30 kwietnia 2025 r. uczniowie naszej szkoły pod opieką nauczycielek: Joanny Małyski, Agnieszki Opolskiej, Katarzyny Radomskiej oraz Anny Przybysławskiej wzięli udział w wycieczce do Wrocławia, Pragi oraz Skalnego Miasta w Czechach.

Pierwszym etapem naszej wyprawy było zwiedzanie Wrocławia. Spacer rozpoczęliśmy na Ostrowie Tumskim, gdzie zobaczyliśmy kościół św. Marcina oraz unikatowy dwupoziomowy kościół Świętego Krzyża i św. Bartłomieja. Przyglądaliśmy się także lampom gazowym umieszczonym dookoła katedry św. Jana Chrzciciela. Mijając Pałac Arcybiskupi, doszliśmy do Mostu Tumskiego, gdzie poznaliśmy strażnika miłości, czyli małego krasnoludka. Następnie dotarliśmy na Wyspę Piaskową przed Instytut Filologii Polskiej Uniwersytetu Wrocławskiego. Tam poznaliśmy kolejnego krasnoludka - Miodka. Wzdłuż murów dzisiejszego Ossolineum doszliśmy na dziedziniec szpitala Zakonu Szpitalników z Czerwoną Gwiazdą i zapoznaliśmy się z interesującą historią tego miejsca. Mieliśmy okazję również zobaczyć najstarszą siedzibę Uniwersytetu Wrocławskiego, budowaną w XVIII wieku przez cesarza Leopolda I. Spacerowaliśmy także uliczkami średniowiecznego Wrocławia, takimi jak Nożownicza czy Więzienna. Idąc obok kościoła św. Elżbiety i drzwiczek wiodących do kraju krasnoludków, dotarliśmy na Rynek Starego Miasta. Tam zakupiliśmy pamiątki, które na długi czas będą przypominały nam o niezapomnianych wrażeniach z wycieczki. Fascynującym doświadczeniem, które kończyło pobyt w przepięknym Wrocławiu, był seans przy Panoramie Racławickiej, opowiadający o tym największym obrazie w Polsce, namalowanym przez Wojciecha Kossaka i Jana Stykę, malarzy z przełomu XIX i XX wieku.

Kolejny dzień spędziliśmy w Pradze. Zwiedzanie rozpoczęliśmy od Wzgórza Zamkowego na Hradczanach, gdzie zachwyciła nas katedra św. Wita z relikwiami pięciu świętych, którzy są patronatami tej świątyni. Widzieliśmy m.in. kaplicę z przepięknym - w stylu secesyjnym - witrażem Alfonsa Muchy. Na pierwszym dziedzińcu udało nam się zobaczyć niezwykle widowiskową zmianę warty. Na najstarszym dziedzińcu podziwialiśmy skrzydła zamkowe, salę władysławowską, a następnie drzwi ściany południowej z piękną mozaiką przedstawiającą Sąd Ostateczny. Mieliśmy okazję zobaczyć również najstarsze skrzydło zamkowe, z którego odbyła się defenestracja praska, rozpoczynająca wojnę trzydziestoletnią. Następnie dotarliśmy na Złotą Uliczkę, przy której znajduje się szereg małych kolorowych domków, dobudowanych w XVI wieku do murów obronnych Zamku Praskiego. Będąc na dwóch tarasach widokowych, zachwycaliśmy się pięknymi widokami Pragi. Potem weszliśmy na Most Karola, gdzie podziwialiśmy rzeźby świętych i patronów, takich jak św. Jan Nepomucen. Zapoznaliśmy się tam z legendą, która mówi, że pogłaskanie psa znajdującego się pod figurą Jana Nepomucena ma przynieść szczęście. Nasz spacer kontynuowaliśmy przez największy plac w Pradze oraz ulicę obok Teatru Stanowego, gdzie dawniej grywał Mozart. Na Rynku Starego Miasta widzieliśmy ratusz i słynny Orloj, czyli zegar astronomiczny, pomnik Jana Husa oraz pomnik tych, którzy po klęsce pod Białą Górą w wyniku wojny trzydziestoletniej zostali straceni na tym placu. Podziwialiśmy także Pałac Kinskich, w którym nauki pobierał Stanisław August Poniatowski. Wzdłuż secesyjnych kamienic doszliśmy do synagog, a także dawnej dzielnicy żydowskiej. Tam widzieliśmy Synagogę Staronową, na której strychu według legendy nadal spoczywa serce Golema. Spacerem po jednym z najwspanialszych mostów nad Wełtawą - Moście Čecha - zakończyliśmy zwiedzanie przepięknej Pragi.

Ostatni dzień wycieczki spędziliśmy w Skalnym Mieście Adršpach. Spacerowaliśmy po krainie olbrzymów i oglądaliśmy różne formacje skalne, takie jak Dzban, Dywan, Fotel Babci, Dziedziniec Słoni i Ząb Karkonosza. Mieliśmy okazję przejść przez Bramę Gotycką, którą niektórzy z nas kojarzyli z filmu ,,Opowieści z Narnii”. Widzieliśmy również wijącą się wśród niezwykłych skał, malowniczą rzeczkę Metuje. Na koniec wyszliśmy Mysią Dziurą, czyli najwęższym skalnym wąwozem. Dla wielu z nas ten dzień był najbardziej zjawiskowy ze względu na kontakt z niepowtarzalną przyrodą. Wraz z opuszczeniem Adršpach nasz pobyt w Czechach dobiegł końca - pełni wspomnień i niezapomnianych wrażeń wyruszyliśmy w drogę powrotną do Lubartowa.

Wiktoria Łukasiewicz, klasa II c