Delegacja naszej szkoły uczestniczyła w imponującym wydarzeniu. Na Zamku Królewskim w Warszawie odbył się III Kongres Edukacji Klasycznej. Organizatorami wydarzenia byli: Ministerstwo Edukacji i Nauki, Instytut Badań Edukacyjnych, Ośrodek Rozwoju Edukacji oraz Akademia Zamojska.

W III Kongresie Edukacji Klasycznej uczestniczyła Dyrekcja Instytutu Badań Edukacyjnych, członkowie RN IBE, zaproszeni prelegenci, dyrektorzy szkół, nauczyciele przedmiotów humanistycznych, edukatorzy i konsultanci. Oprawę artystyczną stanowił koncert fortepianowy w interpretacji prof. Piotra Szychowskiego. Całość prowadził Krzysztof Ziemiec.

Podczas Kongresu z wykładami wystąpili:
prof. Grzegorz Kucharczyk - "Christianitas a edukacja współczesna"
prof. Paweł Skrzydlewski - "Naturalne kręgi wychowania człowieka"
prof. Artur Mamcarz-Plisiecki - "Retoryka w szkole wobec edukacji klasycznej"
Radosław Brzózka - "Edukacja klasyczna w strategii edukacyjnej Ministra Przemysława Czarnka"
prof. Paweł Gondek - "Czerpiąc z dziedzictwa edukacji klasycznej. Konkursy retoryczne i projekt Współczesne problemy wychowania"
dr Paweł Milcarek - "Czym jest Kanon Autorów i jak z nim być dziś na co dzień?"
Andrzej Hołowiński - "Powrót do ogrodu. Nauczanie kultury klasycznej w polskiej szkole"

Podczas Kongresu odbyła się również dyskusja panelowa "Edukacja klasyczna – szanse, potrzeby, możliwości realizacji", w którym uczestniczyli:
- dr Artur Górecki - Dyrektor Departamentu Kształcenia Ogólnego i Podstaw Programowych MeiN;
- prof. Włodzimierz Dłubacz - Katolicki Uniwersytet Lubelski im. Jana Pawła II
- o. prof. Zdzisław Klafka - Rektor Akademii Kultury Społecznej i Medialnej w Toruniu.

Zwieńczeniem III Kongresu Edukacji Klasycznej było zwiedzanie wystawy "Przebudzeni. Ruiny antyku i narodziny włoskiego renesansu".

Zapraszamy do zapoznania się z fotorelacją z III Kongresu Edukacji Klasycznej na stronach IBE. Mamy także własne fotografie, zamieszczamy je poniżej.
Kongres był wydarzeniem niezwykle ciekawym. Wielkie wrażenie wywarł na słuchaczach koncert fortepianowy. Usłyszeliśmy utwory Mozarta, Bacha, ale przede wszystkim Chopina. Pod ogromnych rozmiarów plafonem mistrza Bacciarellego, we wnętrzu rozświetlonym chyba dwudziestoma żyradolami, pośród złotawych kolumn, rzeźb, luster i złotych sztukaterii muzyka P. Szychowskiego brzmiała wyjątkowo pięknie. Zwłaszcza Polonez As – dur i Nokturn cis – moll, który już zawsze przywołuje dramatyczne obrazy z filmu „Pianista”. We wrześniu w sali, która w czasach króla Stanisława Augusta Poniatowskiego była świadkiem ceremonii, uczt i spektakli teatralnych, nie sposób nie pomyśleć o historii.

Sala Wielka była też dziś doskonałym tłem do refleksji o kondycji polskiej edukacji, o potrzebie powrotu do źródeł kultury europejskiej, a więc do ideałów kalos kagathos i cywilizacji Christianitas. To one mają szansę uchronić nas przed panoszącym się w naszej codzienności barbarzyństwem. Dzięki nim być może powrócimy do poszukiwań odpowiedzi na pytania: skąd pochodzimy, kim jest człowiek i dokąd zmierza? Przestaniemy skupiać się świecie wirtualnym, porzucimy pychę i nieustanne robienie autoportretów, materialistyczne i utylitarystyczne w swej istocie pytania: „po co mam się tego uczyć?”, „do czego mi się to przyda?”, a w zamian zaczniemy dbać o naszą duchowość, gruntowne wykształcenie i stały rozwój niekończący się ani w szkole, ani na studiach...

Na pewno nie osiągniemy gruntownego wykształcenia poprzez wprowadzenie do szkół jednej lekcji filozofii i dwóch godzin łaciny ad hoc, bez przygotowania nauczycieli i podręczników. Powrót do edukacji klasycznej musi być przemyślany i umiejętny. Systemowa implementacja, dodanie kolejnych treści i tak już przepracowanym uczniom, może zakończyć się jedynie katastrofą.

II LO